Cesarskie cięcie to poważny zabieg wykonywany w jamie brzusznej i niestety niesie za sobą ryzyko wielu powikłań. Są związane z nieprawidłowym gojeniem się rany pooperacyjnej i skutkują ropniem, zakażeniem, rozejściem się rany lub krwiakiem. Niektóre kobiety narażone są na powikłania w większym stopniu. Poniższy artykuł pozwoli Ci zrozumieć, jakie powikłania mogą występować po CC i jak z nimi postępować.
Jakie powikłania po cesarskim występują u kobiet i jakie są ich przyczyny?
Choć cesarskie cięcie jest powszechnie przeprowadzanym zabiegiem, to wiąże się z występowaniem wielu powikłań takich jak:
- ropień, czyli powikłanie, które często wymaga nacięcia oraz drenażu,
- stan zapalny oraz trudne gojenie rany,
- krwotoki,
- dłuższy okres wydalania odchodów połogowych,
- rozchodząca się blizna w mięśniu macicy,
- uszkodzenie narządów miednicy takich jak jelita czy pęcherz moczowy,
- zrosty w organach lub wewnątrz tkanek,
- krwiak powłok brzusznych w okolicach rany pooperacyjnej – jeśli nie zniknie samoistnie, to może być konieczne wsparcie chirurga.
Jakie kobiety są narażone w większym stopniu na wystąpienie powikłań? Za czynniki ryzyka uważane są otyłość, cukrzyca oraz niewystarczająco rozwinięta odporność. Wzrasta również u kobiet, u których cesarskie cięcie przeprowadzane jest kolejny raz.
Co warto wiedzieć o krwiaku po cesarskim cięciu?
Krwiak po cesarskim cięciu to stan, w którym krew gromadzi się w tkance podskórnej w okolicy rany pooperacyjnej. Takie powikłanie może wystąpić nie tylko po cesarskim cięciu, ale również po porodzie naturalnym, szczególnie u kobiet z kruchymi naczyniami krwionośnymi lub zaburzeniami krzepliwości krwi. W przypadku cesarskiego cięcia krwiak może rozwijać się w powłokach brzusznych w obrębie rany, co prowadzi do zaczerwienienia, tkliwości i zgrubienia w miejscu cięcia.
Ból związany z krwiakiem wynika z ucisku na nerwy, co wywołuje z kolei silny dyskomfort oraz problemy z poruszaniem się i pionizacją. Należy odróżnić normalne objawy po cesarskim cięciu, takie jak lekkie zaczerwienienie i tkliwość w podbrzuszu od bardziej niepokojących sygnałów. Wzrost bólu, zasinienie rany i wyraźne zgrubienie mogą wskazywać na obecność krwiaka, który wymaga konsultacji lekarskiej. W przypadku krwiaka lekarz może zdecydować o jego opróżnieniu.
Jak przebiega gojenie się rany po CC?
Gojenie się rany po cesarskim cięciu to trzy kluczowe etapy:
- Faza zapalna (od 2 do 7 dni po operacji) – to początkowy okres, w którym rana jest najbardziej wrażliwa. W tym czasie najważniejsze jest unikanie działań, które mogłyby prowadzić do rozejścia się rany. Kluczowy jest odpoczynek oraz ostrożność przy wstawaniu. Należy dbać o suchy opatrunek i regularne wietrzenie rany. W niektórych przypadkach nieocenione okaże się również wsparcie fizjoterapeuty.
- Faza rozrostu i angiogenezy (do 6-8 tygodni po operacji) – ten etap obejmuje proces tworzenia nowych naczyń krwionośnych i wzrostu tkanki bliznowej. Zalecane jest rozpoczęcie pracy z blizną w gabinecie fizjoterapeutycznym. Celem staje się uelastycznienie blizny i przywrócenie ruchomości okolicznym tkankom. Wprowadza się także autoterapię, której efektem powinno być jedynie kłucie, ciągnięcie czy swędzenie nienasilające się podczas mobilizacji. Jeśli nie masz możliwości odwiedzenia fizjoterapeuty, to bezpieczne rozpoczęcie autoterapii zaleca się po 12 tygodniach od porodu.
- Faza modelowania(od 6 miesięcy do 2 lat po operacji) – to czas, gdy blizna staje się coraz bardziej dojrzała i wytrzymała. Można wówczas kontynuować lub rozpocząć bardziej intensywną pracę z blizną, zarówno pod okiem fizjoterapeuty, jak i samodzielnie.
